«Τί σημαίνει η λέξη ζωή»;
Πιστεύω πως όταν λέμε ζωή εννοούμαι εκείνη τη μορφή της ύλης, η οποία διαθέτει την
ικανότητά να αναπαράγει, από μόνη της, όμοιας μορφής απογόνους του ίδιου της
του είδους. Αυτούς δε τους απογόνους, για ευνόητους λόγους, τους χωρίσαμε σε δύο
γενικές κατηγορίες, πανίδα και χλωρίδα,
ώστε να ξεχωρίζουμε την έμψυχη από την άψυχη μορφή τους. Στην πρώτη κατηγορία
ανήκουν όλα τα είδη που διαθέτουν εγκέφαλο, άρα και συνειδητή νόηση των πράξεών
τους. Εδώ, βέβαια, θα πρέπει να εξαιρέσουμε κάποια είδη τα οποία δεν τον
διαθέτουν, όπως, για παράδειγμα, είναι οι μέδουσες, τα οποία, όμως, ενεργούν
απόλυτα συνειδητά και κατά βούληση, καθοδηγούμενα από ένα είδος άυλης (κατ’εμέ)
ενέργειας. Όπως είναι η σκέψη. Εξαιτίας
δε της μορφής της τρόφιμης ύλης που καταναλώνουν (τα είδη πανίδας) για να επιβιώσουν, χωρίζονται
σε σαρκοβόρα και φυτοφάγα. Στην δεύτερη κατηγορία ανήκουν όλα τα είδη χλωρίδας
τα οποία δεν διαθέτουν εγκέφαλο και πολλαπλασιάζονται με τα καιρικά φαινόμενα (αέρας-βροχή), και με τη
βοήθεια της ήδη υπαρκτής ζωής (έντομα, πουλιά, ζώα), τα οποία, όμως, αδυνατούν
να μετακινηθούν από τη θέση τους. Παραμένουν δηλαδή, εφ’όρου ζωής, στάσιμα και αναπτύσσονται στο ίδιο ακριβώς μέρος. "Τρέφονται" δε από διάφορες ουσίες, τις οποίες
απορροφούν με τη βοήθεια του νερού της βροχής από το χώμα, με τις ρίζες τους. Τέλος
ο άνθρωπος, είναι το τελειότερο είδος ζωής (από πλευράς ευφυΐας) το οποίο δημιουργήθηκε,
μέχρι στιγμής, πάνω στη Γη. Δυστυχώς, η ικανότητα αυτή (δηλαδή η υπερβολική
ευφυΐα) είναι το μόνο μελανό χαρακτηριστικό που διαθέτει η ζωή (πάνω στον
πλανήτη «μας») το οποίο ενδεχομένως, κάποια στιγμή στο μέλλον, να γίνει η κύρια
αιτία του ολοκληρωτικού αφανισμού και της ανθρώπινης, αλλά και της συντριπτικής πλειοψηφίας
του υπόλοιπου ζωικού και φυτικού βασιλείου.
