ΓΙΑΤΙ ΑΔΥΝΑΤΩ ΝΑ ΠΑΡΑΓΩ ΛΟΓΟ ΚΑΙ ΝΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΩ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ.  (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ)  

Από τον εγκέφαλό μου δεν μεταδίδονται όλες οι εντολές που

απαιτούνται, προκειμένου να κινηθεί σωστά η γλώσσα, αλλά και

να ανοιγοκλείσει το στόμα μου, ώστε ακολούθως να προφέρω

τα γράμματα. Αυτό οφείλεται στη μη ορθή επικοινωνία μεταξύ

των νευρώνων του εγκεφάλου εξαιτίας του ατυχήματος. Έτσι,

αδυνατούν να φτάσουν σωστές και ολοκληρωμένες οι εντολές

στους κατάλληλους μυς, με άμεσο επακόλουθο να μην μπορούν

να πραγματοποιηθούν και οι κινήσεις. Για παράδειγμα, όταν μου

προκληθεί χασμουρητό, το στόμα μου θ’ ανοίξει διάπλατα (ακού-

σια κίνηση). Εάν όμως την επόμενη στιγμή θελήσω να το ανοίξω

ηθελημένα στις ίδιες ακριβώς διαστάσεις (εκούσια κίνηση), τότε

θα ανοίξει λίγο.

     Οι μοναδικοί κάπως δυνατοί ήχοι που παράγονται είναι όταν

η φωνή μου προκληθεί χωρίς τη δική μου επιθυμία. Δηλαδή τε-

λείως αυθόρμητα. Θα οφείλεται, όμως, σ’ ένα ξαφνικό γέλιο από

κάτι αστείο ή σε μια ακαριαία σκέψη για ένα γεγονός το οποίο

με στενοχώρησε. Και τα δύο, όμως, τα θεωρώ αντανακλαστικά,

αφού θα είναι σύντομα τόσο σε ισχύ, όσο και σε διάρκεια. Για πα-

ράδειγμα, εάν θελήσω να μετατρέψω σε συνειδητή τη λιγοστή

φωνή που θα παραχθεί, αυτομάτως χάνεται. Μάλιστα, συχνά, θα

συνοδευτεί κι από ένα ισχυρό, αυτήν τη φορά ανεξέλεγκτο και

μη συνειδητό γέλιο. Έτσι, μαζί με τη σπαστικότητα, μου αποδει-

κνύουν ότι η φωνή μου παρεμποδίζεται και παράλληλα μπλοκά-

ρεται, αφού δεσμεύεται η ομαλή και συνεχής εξαγωγή του αέρα.