ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΤΡΑΠΛΗΓΙΑ ΜΟΥ. . (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ)  

Αδυνατώ να προκαλέσω διαφορετικές χροιές στον ήχο που

παράγω. Η αυξομείωση της πίεσης του αέρα με την οποία τον

εξαναγκάζουμε να προσκρούσει πάνω στις φωνητικές μας χορ-

δές, δηλαδή με ορμή ή απαλά, μεταβάλλει τη χροιά του ήχου που

θα παραχθεί. Έτσι, ακούγεται ψιλός, μπασαριστός, βαθύς, τραχύς,

λεπτός, αυστηρός, απαλός, ερωτηματικός ή λόγος άρνησης, κα-

θώς και ήχος θαυμασμού. Με απλά λόγια, τον χρωματίζουμε. Εγώ,

όμως, αδυνατώ να χρωματίσω τον ήχο που παράγω. Στην προσπά-

θεια που καταβάλλω για να μιλήσω αισθάνομαι την ισχύ της σπα-

στικότητας. Μου πιέζει και παράλληλα μου συγκρατεί, με πολλή

δύναμη, όλα τα όργανα και τις ομάδες των μυών που θα πρέπει

να ενεργοποιηθούν και ταυτόχρονα να συνεργαστούν. Σφίγγο-

μαι, ζορίζομαι και κυριολεκτικά κοκκινίζω, αλλά αδυνατεί να πα-

ραχθεί. Εξάλλου, πέρα από το «φρενάρισμα» που ασκεί στους μυς

μου, σταματάει και εμποδίζει την αναπνοή μου. Δεν της επιτρέπει,

δηλαδή, να γίνει φυσιολογική, ούτε σε ένταση, αλλά ούτε σε διάρ-

κεια, ώστε να ενεργοποιήσει τις φωνητικές χορδές μου.